Interview: 2.4 Tweevoudig wereldkampioen Megan Pascoe

Megan Pascoe is onze beste geweest Action4Europe Zeeman. In 2025 zal zij ook leiding geven aan de Ranking alweer aan. Onlangs gaf ze een interview aan Jon Emmett, een wereldtopzeiler in verschillende bootklassen en coach van meerdere Olympische medaillewinnaars. Verschillende mensen konden het interview op YouTube (zie hieronder) niet goed verstaan. Daarom heeft Megan het interview getranscribeerd en beschikbaar gesteld aan Aktion4Europe.

Megan zeilt al 25 jaar op de 2.4mR en in dit interview geeft ze een interessant inkijkje in haar carrière en de verdere ontwikkeling van het (Olympisch) zeilen.

Jon Emmett
Ik ben erg blij met dit verdere belangrijke gesprek. Kunt u zichzelf even voorstellen aan het publiek?

Megan Pascoe
Mijn naam is Megan Pascoe en ik was jarenlang lid van het Britse zeilteam, ik denk van 2005 tot 2016. Ik was twee keer wereldkampioen 2.4 en zelfs twee keer Europees kampioen. Tegenwoordig breng ik het grootste deel van mijn tijd door bij de Frensham Pond Sailing Club. 

Jon Emmett
Laten we bij het einde beginnen, en dan teruggaan naar het begin. U bent zeer betrokken bij de lokale zeilclub. Hoe is dit zo gekomen, wat doe je momenteel en wat zijn je plannen voor de toekomst?

Megan Pascoe
Ik verhuisde voor mijn werk naar de omgeving van Frensham en woonde acht jaar op het eiland. (Voor de mensen thuis is dat Portland Island.) Ja, het eiland achter ons, en daar kreeg ik een baan aangeboden. Ik dacht, oké, Frensham is daar een van, het maakt het leven makkelijker omdat het de thuisbasis is van 2.4 zeilen in het Verenigd Koninkrijk. Ik denk dat ik er zo'n vier of vijf maanden zat toen iemand mij vroeg of ik in het bestuur wilde dienen.

Jon Emmett
En je hebt niet snel genoeg nee gezegd?

Megan Pascoe
Nee, het voelde gewoon alsof het tijd was. Net als jij ben ik opgegroeid in clubs, net als jij ben ik opgegroeid in Weir Wood, in een geweldige club waar iedereen veel tijd besteedde aan het organiseren van mijn zeilen, en op de een of andere manier voelde het goed om deze stap te zetten.

Jon Emmett
Heel goed gezegd, ja.

Megan Pascoe
Ik heb tijdens Covid een groot deel van mijn commissiewerk kunnen doen, wat een behoorlijke nachtmerrie was.

Jon Emmett
Ik denk dat iedereen die in commissies zat toen Covid uitbrak, niet had verwacht dat dit bij hun werk zou horen.

Megan Pascoe
Nee, en ik denk dat mensen vergeten dat je tegenwoordig een klein tot middelgroot bedrijf runt. Ik bedoel, Frensham heeft ongeveer duizend leden. We zeggen altijd dat we een grote club zijn op een klein eiland.

Jon Emmett
Dat is indrukwekkend, ik moet eerlijk zeggen dat ik dat niet wist.

Megan Pascoe
Ja, ik bedoel, het is belachelijk. Elke zaterdagochtend gaan er ongeveer 100 kinderen het water op, bieden we RYA-training aan en hebben we enkele van de beste zeilers van het land die hier komen zeilen.

Jon Emmett
Dat verklaart waarom er zoveel goede mensen uit de club zijn voortgekomen. Er zijn immers zoveel mensen die kunnen beginnen. En welke verantwoordelijkheden had of heeft u in het bestuur?

Megan Pascoe
Dus ja, ik heb mezelf opgewerkt. Ik begon als Rear Commodore en klom op tot Commodore. Dat heb ik snel bereikt, want dan kan niemand je vragen om terug te komen, maar dat deden ze wel. En nu ben ik een beetje verantwoordelijk voor de communicatie, wat ik nog steeds doe, en ik ben ook de trainingsmanager, wat best eng is omdat ik niet veel weet over die kant van het zeilen, maar we hebben een geweldige hoofdcoach die al het zware werk doet, en ik zit daar maar en zeg: "Ja, dit ziet er goed uit."

Jon Emmett
En dan terug naar het begin, naar 2.4. Ik weet dat je heel hard hebt gevochten en dat je, net als alle Britse zeilers, altijd kracht en diepgang hebt. Het is zo jammer dat zeilen niet op de Paralympische Spelen staat. Vertel ons eens wat over je achtergrond.

Megan Pascoe
Ja, ik kom van Opti, ik was op de leeftijd dat ik Optis moest verlaten en ik zocht iets om te zeilen. Toen zag ik de 2.4 in het water en ja, omdat het onderdeel was van de Paralympische Spelen, was ik er op de een of andere manier door aangetrokken. En dat was in 2000, dus best lang geleden. Nu ben ik een oude dame in deze klas.

Jon Emmett
Zeg dat niet, wat moet ik zeggen? Niet dat ik een oude dame ben, maar ja.

Megan Pascoe
Nee, maar je volgt al een tijdje lasertherapie. Op de een of andere manier kwam ik in de 2.4 terecht en een paar geweldige mensen hielpen me om in de klasse te komen en ik bleef maar doorgaan en toen werd ik uitgenodigd voor het ontwikkelingsteam. Ik denk dat het in 2002 was, ja, halverwege 2003, want ik belandde in Palma met mensen als Ben, Percy en Shirley en je zat daar en je dacht: oh nee, oké, prima, oké, ja, prima, wat doe ik hier? Ik ben 15, 16, ik ging naar de universiteit, naar Bournemouth, omdat ik met zeilen geen geld kon verdienen. Dat jaar kwam ik in de prestatiegroep terecht, dus eind 2005. Ik geloofde niet echt, ik geloofde nooit echt dat Athene een kans maakte, maar ik kwam wel ver in de kwalificaties voor Peking. Ik geloof dat we in 2008 naar Miami gingen. Dat was voor mij een heel goede ervaring. Ik heb het altijd naar mijn zin in Miami. Biscayne Bay is altijd heel fijn voor mij geweest. Ik mis dat wel een beetje als ik hier zit, zelfs hier in maart. De volgende twee campagnes waren geweldig. Ik heb veel zeilervaring opgedaan en geweldige mensen ontmoet, maar de Olympische Spelen heb ik nooit gehaald. 

Jon Emmett
Je had het over mijn tijd bij de Laser, maar de raceklasse is, weet je, een soort... ik wilde zeggen levensstijl, maar dat klinkt overdreven. Het is absoluut geinstitutionaliseerd en als je eenmaal gewend bent aan dat programma, aan die kant van de dingen.

Megan Pascoe
Het is behoorlijk moeilijk om een ​​normale 9-tot-5-baan te hebben. Voor mij was het een besluit om de sector te verlaten, zodat ik in het weekend kon gaan zeilen. Het is moeilijk om mijn brood te verdienen, maar nee, ik heb eigenlijk een heel leuke baan, ik mag niet klagen, maar het is van maandag tot en met vrijdag.

Jon Emmett
Zou je iets willen vertellen over je vorige sponsoren en wat je nu eigenlijk doet, van maandag tot en met vrijdag?

Megan Pascoe
Ja, we hebben natuurlijk door de jaren heen veel teamsponsors gehad die heel, heel goed waren. Het is heel interessant om te zien hoe zij te werk gaan. Ik vind dat sponsoren te weinig erkenning krijgen voor wat ze doen. Het is belangrijk dat we ze erkenning geven, zodat ze worden aangemoedigd om meer te doen. Ik heb ook aardig wat werk voor Allen Brothers gedaan, vooral nadat ik het team had verlaten. Nu werk ik voor een bedrijf in promotionele producten en werk ik daar op de klantenservice, waar ik klachten afhandel. Dat is erg interessant. Op de een of andere manier ben ik in de drukkerijbranche terechtgekomen en ik heb eerder al eens in een drukkerij gewerkt. Ik denk dat ik de baan vlak voor mijn 30e verjaardag kreeg, wat eigenlijk best vreemd is. Wat het werk betreft, is mijn carrièrepad wat ongebruikelijk, maar het werkt. 

De 2.4mR, iedereen zegt: oh, dat is een boot voor mensen met een beperking, maar in werkelijkheid heeft slechts 20 procent van de zeilers ter wereld een beperking. Er is dus veel inclusie, ja, het maakt niet uit of je man of vrouw bent, je leeftijd of je lengte. Ik ben waarschijnlijk een van de kleinsten, en dan zijn er nog mensen die 110 kilo wegen, en we racen allemaal en we varen allemaal ongeveer even snel, dus het is een geweldige boot daarvoor, en ja, de meesten van hen zijn oudere heren, maar die zeggen zoiets van: "Oh, we willen geen bemanning meer zoeken voor de grote boten, of we willen niet meer met een roeiboot rondvaren, en daarom is 2.4 zo geweldig, en voor mij is het speciaal, er is geen andere solozeilboot waarmee ik op wereldniveau zou kunnen concurreren, en dat is zo belangrijk.

Jon Emmett
De boodschap die we graag terug willen zien op de Paralympische Spelen is dat zeilen terugkeert op de Paralympische Spelen en we hopen dat er misschien een demonstratie-evenement plaatsvindt in 2032. Maar hoe gaan we dat als sport verkopen? 

Megan Pascoe
Natuurlijk is het voor het individu heel belangrijk. We kennen allemaal de voordelen van zeilen, ongeacht wie je bent, maar ik denk dat het voor zeilers met een beperking echt een gevoel van vrijheid met zich meebrengt. Ik weet dat het een cliché is, maar als je op het water bent, heb je op het land geen last meer van al die problemen. Mijn vriend heeft zijn boten naar pinguïns vernoemd, omdat pinguïns zich op het land een beetje vreemd gedragen, maar in het water zijn het hele goede zwemmers. Gisteren hadden we een race in Frensham en de Hansa was ook onderdeel van onze race. We hebben zelfs alle starttijden aangepast, zodat ze ook mee kunnen doen. Dat is geweldig, want we maken allemaal deel uit van een grote vloot. Ik denk dat dat een van de dingen is die zeilen zo geweldig maakt: het maakt niet uit of je fysiek fit bent of een beperking hebt, als je maar deel kunt uitmaken van de sfeer van een club. Dat zou ik graag wat vaker zien. Je hoeft deze mensen alleen maar te vertellen: "Jullie willen racen, en als je kijkt naar de Hansa World die onlangs heeft plaatsgevonden en de Hansa Racing Series die door Groot-Brittannië gaat, is het duidelijk dat deze mensen willen en moeten racen. Dus we moeten een manier vinden om ze te betrekken bij achtervolgingen en handicapraces.

Jon Emmett
Ja, maakt het toegankelijker, ja. 

Megan Pascoe
Als het om de Paralympische Spelen gaat, denk ik dat we opnieuw moeten nadenken over de betekenis van sport voor de Spelen. Zeilen, dat we al sinds 1902 kennen, is volgens mij al heel lang geleden. Dit komt niet meer overeen met de huidige Paralympische sport, noch met de huidige Olympische sport. Het is een heel ouderwets format voor langeafstandsgesprekken, dat moeilijk te volgen is. We hebben modernisering nodig en ik denk dat SailGP de goede kant op gaat met zijn korte raceformats, grote en kleine races en vele races achter elkaar. En als er geen wind is en één boot finisht, worden alle anderen teruggestuurd naar de laatste markering. Zo is er geen heen-en-weer gereis. Ik denk dat dat een goed idee is. Er is geen wind en één boot is klaar, alle andere punten worden teruggezet op de laatste markering. Dan heb je niet al dat heen en weer gesleep en gedrift. Ik denk dat je op die manier moet gaan denken. Ik bedoel, als je kijkt naar de gehandicaptenboten die World Sailing heeft geïntroduceerd, die niet sneller gaan dan vijf knopen, nou ja, misschien iets meer, en dat is een beetje oneerlijk, maar niets is sneller dan een gehandicapten Laser, dan denk je: dat is niet zo spannend. We willen allemaal wat actie zien, de 49ers en de Nacras, we kijken ernaar omdat het spannend is.

Jon Emmett
Wat ze doen is ongelooflijk indrukwekkend. En wat Olympisch zeilen betreft, is de 49er vergeleken met de foilers gewoon een boot die op gemiddelde snelheid zeilt, ja.

Megan Pascoe
Als je kijkt naar dingen als de Moths en dat soort dingen, dan denk je: nou, die zijn een beetje gedateerd, die zijn een beetje oud. Kijk bijvoorbeeld naar de 18-voet skiffs, die zijn echt ouderwets. Ik denk dus dat we op zoek moeten naar iets spannenders, aantrekkelijkers en toegankelijkers. Het is niet mijn sport, maar ik denk dat je het moet doen met kitesurfen en winging en dan gewoon moet zeggen: "Nou, als we een groot platform nodig hebben om de wedstrijd onder rustige omstandigheden te laten draaien, dan moeten we dat doen. Je kunt immers geen wedstrijden organiseren als de omstandigheden niet rustig zijn." Nee, dat hebben we in Marseille gezien, toch?

Jon Emmett
Ja, het is een heel, heel moeilijke tijd voor iedereen.

Megan Pascoe
In Marseille zijn de tv-camera's gericht op de Ilca-medaillerace voor mannen. Dat is spannend, toch? Ik ga even een stapje terug doen. Dat is een probleem, want wij zeilers begrijpen wat lichte wind is. In Frensham ga je niet vaak zeilen als de wind minder dan vijf knopen is. Ik denk dat het een beetje is alsof we tegen onszelf zeggen: we moeten onze sport veranderen en als we willen dat zeilen weer op de Paralympische Spelen komt, moeten we opnieuw nadenken over wat we doen en nieuwe benaderingen kiezen. Ik vind mijn 2.4-regatta's leuk, maar ik ga nooit sneller dan vijf knopen, en dat stoort me niet. Grote overhangen zijn sexy, 12 meter, zes meter. De enige reden dat ik met een 2.4 zeil, is omdat ik me geen jacht van zes meter kan veroorloven. Ja, ik heb er wel eens over nagedacht om al mijn spaargeld te investeren. Ik had wat geld en ik dacht, kunnen we, al was het maar voor een jaar, kunnen we gewoon – nee. Eind mei gaan we in Toulon meedoen aan de 12 meter en dat vind ik echt fantastisch. Mijn vrienden zeggen dat dat een lange trip is voor een lang weekend, en ik zeg: Ja, maar dat is een beetje bootporno, het is gewoon, ja, voor mij is alles met een overhang precies mijn ding, maar dat is niet wat het grote publiek op dit moment zoekt, en ik denk dat Sail GP het goed heeft gedaan, goed, dus we hebben een rolmodel om te volgen,

Jon Emmett
Een rolmodel om na te volgen, ja, geweldig, nou, heel erg bedankt voor je tijd en enthousiasme en we zullen achter de schermen heel hard werken om de sport waar we van houden te behouden.

En hier komt het originele interview