Zomerzwemmen

Onze vriendenkring binnen Action4Europe kwam gisteren in het spel toen ik werd gecontacteerd door de organisatoren van de Para Worlds in Den Haag om te zeggen dat een van de deelnemers was gearriveerd met een 2.4 mR die niet zou voldoen aan de OD-meting. Eén telefoontje naar Henk van Heuveln resulteerde al snel in een Norlin mk3 gevonden, drijfvermogen getest, en op weg naar Den Haag. Dit is weer een voorbeeld van vrienden op en naast het water die actief leven in de klas brengen.

Dit alles terwijl Henk deelnam aan de Sneekweek samen met andere Nederlandse 2.4mR-zeilers die allemaal goede racetijd op het water aan het maken waren voor de Nederlandse kampioenschappen op 8/9/10 september op de Zuidlaardermeer. Dit ziet eruit als een geweldig stuk water en heel suitafel voor uitstekend 2.4mR zeilen. Voor degenen die nog niet zijn ingeschreven kunnen we wederom dezelfde standaard op en naast het water verwachten die we tot nu toe genoten hebben dit seizoen bij de European Circuit evenementen.

Nu even serieus, u kunt genieten van de foto's van Henk die gisteren met zijn boeg voor de wind dook en met zijn roer naar de andere deelnemers zwaaide. Op de foto's zie je twee dingen. De eerste is dat zijn boot onder water goed genoeg drijft om bij het tweede punt te worden hersteld en dat is de uitstekende reddingsboot die hem naar de haven brengt. Alles goed met Henk en alleen trots licht gedeukt.

Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen over mijn probleem in de Nordic kampioenschappen. De eerste dag nam de wind in de loop van de dag toe en samen met het ondiepe meer waren de golven kort en hoog. Aan het einde van de vierde race was de wind verder toegenomen en ik nam alles over de boeg om vlak na de wedstrijd onder water te gaan finish lijn. FinZelfs in de zomer zijn de laatste wateren koud en de volgende tijd van meer dan een uur werd doorgebracht in het water, drijvend naar wat naar ik hoopte onze haven was. Pas toen ik na een paar mijl in de buurt kwam, verscheen de startboot maar kon niet helpen. Toen verscheen er een aluminium boot die ik afwees als totaal onsuitafel om een ​​2.4mR te naderen en dan dawned op mij dat dit een continentaal kampioenschap was waar geen reddingsdekking was geboden. De organisatoren zorgden toen voor reddingsdekking voor de Wereldkampioenschappen die volgden, maar te laat voor mij. Ik worstelde met de oefenrace en nam toen helaas een vroege vlucht naar huis en ik ben nog steeds aan het herstellen.

Misschien moeten Henk en ik maar van te veel pannenkoken afblijven!